Zoeken in deze blog

donderdag 23 december 2010

De feestdagen

Ze staan weer voor de deur: 'de feestdagen'. Ik heb eens bij een aantal mensen, hsp'ers en niet-hsp'ers, nagevraagd welk gevoel er bij hen opkomt wanneer ze aan de kersttijd en de jaarwisseling denken.

'Gezelligheid' staat bijna bij iedereen voorop. Maar dan, en dat zal geen enkele hooggevoelige verbazen, zien de meeste hsp'ers behoorlijk op tegen de voorbereidingen, de drukte, de organisatie, de boodschappen en ga zo nog maar even door. Veel van de niet-hsp'ers daarentegen verheugen zich juist op precies dezelfde dingen. De laatsten lijken het leuk te vinden om even iets anders te kunnen doen, terwijl bij de eersten nogal wat mensen aangeven dat het verliezen van een normaal vast dagritme hen makkelijk uit evenwicht brengt.

Kan een hsp'er iets doen om niet in de stress te raken? Plannen, tijdig beginnen en zo veel mogelijk delegeren, dat soort oplossingen ligt voor de hand. Verder zou je je kunnen afvragen of het misschien ook eenvoudiger kan dan je aanvankelijk van plan was. De reclamespotjes en de stapels folders willen ons doen geloven dat een kerstdiner van minder dan vijf gangen compleet met de nodige hoeveelheid drank niet kan, dat (dure) geschenken verplicht zouden zijn en dat het kerstfeest geen echt feest is zonder een enorme boom en een versierde tuin of voorgevel. Is dat echt zo?


Is Kerstmis niet het feest van het licht? In de voorchistelijke tijd werd, in afwachting van de geboorte van Jezus, het lengen der dagen gevierd. In de christelijke traditie wordt de geboorte van Jezus gevierd die later Christus ging heten. Allemaal kennen we de beelden van de armoedige stal. Nergens wordt verteld over 5-gangendiners en dure cadeau's. De geschenken die het Kind van de herders ontvangt zijn simpel, zélfs de geschenken die door de drie koningen bij de kribbe worden neergelegd zijn naar verhouding bescheiden. Wat vooral uit de verhalen naar voren komt is ver-wonder-ing en aanbidding, en bij verwonderen en aanbidden gaat het om een innerlijke houding, een innerlijk feest.

Als Kerstmis op die manier, vanuit een innerlijke houding, beleefd en gevierd wordt krijgen stress en paniek veel minder kans. Echte gezelligheid en saamhorigheid hangen niet af van eten, drinken en cadeau's. Het lijkt wel alsof we die attributen hebben verzonnen als afleidingsmanoeuvre om te 'mogen' vergeten waar het met het Kerstfeest in werkelijkheid om gaat. Wie realiseert zich nog dat 'Kerst' in feite 'Christen' betekent?


Ik wens jullie een bijzonder mooie Kerst toe.

(Afbeelding: Fra Angelico, Gabriel -uit altaarstuk, 1430)